کیوان صمیمی: با خشونت مرا برهنه و تفتیش بدنی کردند
محمد یراحی
...خوب بودن کافیست
کیوان صمیمی»، روزنامهنگار زندانی در تماس با یکی از نزدیکانش گفته است که ماموران زندان کرج هنگام تفتیش بدنی، با او خشن رفتار کرده و به وی آزار جسمی رساندهاند که موجب احساس درد در قلب، کلیه و رودهاش شده است.
به گفته این روزنامهنگار ۷۳ ساله، مسوولان زندان علیرغم دستور پزشک، با انتقال او به بیمارستان مخالفت کردهاند.
یکی از نزدیکان کیوان صمیمی پیشتر در گفتوگو با «خبرنگاری جرم نیست» خبر داده بود که آقای صمیمی به دلیل تنبیه به خاطر اعتراض به مرگ «بکتاش آبتین»، شاعر و فیلمساز زندانی، از زندان «اوین» تهران به زندان مرکزی کرج تبعید شده است.
پس از این انتقال، کیوان صمیمی در کانال تلگرامی خود از آدمدزدی و دروغ مسوولان زندان اوین برای انتقالش به زندان کرج خبر داده بود.
یکی از نزدیکان کیوان صمیمی به «خبرنگاری جرم نیست» گفت: «از روز گذشته که خبردار شدیم قرار است او را به زندان اوین تهران بازگردانند، خوشحال بودیم و گمان کردیم که مسوولان قضایی و امنیتی متوجه اشتباه و ظلم خود شدهاند. اما حالا در تماسی که ایشان با خانواده داشته است، متوجه شدیم در وضعیت بسیار بغرنج و دردناکی قرار دارد. دادستان استان البرز با انتقال مهندس صمیمی به زندان کرج مخالفت کرد و گفت چون ایشان بومی کرج و استان البرز نیست، پس باید در تهران بماند. به همین خاطر دیروز به تهران بازگردانده شد اما مجددا معاون دادستان تهران با این بهانه که دستور قاضی پرونده باید حتما اجرا شود، حکم به بازگشت ایشان به زندان مرکزی کرج داد.»
کیوان صمیمی در تماس تلفنی با خانوادهاش گفته است: «عملا میخواهند با آزار و اذیت زیاد، پروژه اعدام تدریجی من را اجرایی کنند، زیرا در راه انتقال کرج، من را یک شب در بازداشتگاه کلانتری این شهر و در محیطی تنگ و بدون کوچکترین امکانات نگه داشتند. سپس موقع ورود به زندان مرکزی کرج، من را کاملا لخت کردند، مورد تفتیش بدنی خشن قرار دادند و با آسیب رساندن به مقعد و روده، اذیت و آزار کردند. پس از آن نیز بنده را در بند قرنطینه زندان مرکزی کرج و در شرایطی بسیار اسفناک و غیربهداشتی نگه داشتند که هر لحظه امکان ابتلا به ویروس کرونا یا بیماریهای دیگر وجود داشته است.»
کیوان صمیمی که از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۴ به دلیل اعتراض به نتایج انتخابات ریاستجمهوری، به مدت شش سال زندانی بود، در اردیبهشت ۱۳۹۸، به دنبال شرکت در تجمع اعتراضی «روز جهانی کارگر» در برابر ساختمان مجلس شورای اسلامی، ابتدا بازداشت و چند ماه بعد به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، به تحمل سه سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر هم عینا مورد تایید قرار گرفت تا او از ۱۷آذر۱۳۹۹ دوران محکومیت مجددش را در زندان اوین آغاز کند.
صمیمی در تماسی که با خانواده خود داشته، گفته هر قدر به نحوه برخورد زندانبان اعتراض کرده، فایدهای نداشته است و آنها با زورگویی شکنجهاش کردهاند.
به گفته نزدیکان کیوان صمیمی، این روزنامهنگار ۷۳ ساله در تهران و در مکانی نامعلوم نگهداری میشود و خانوادهاش منتظر تصمیم نهایی مسوولان قضایی استانهای تهران و البرز هستند.
یکی از نزدیکان کیوان صمیمی به «روزنامهنگاری جرم نیست» میگوید: «این نوع رفتار و جابهجاییهای ممتد همراه با آزار جسمی، قطعا عمدی و برنامهریزی شدهاند. پس از انتقال کیوان صمیمی به تهران، پزشکی از طرف قوه قضاییه او را معاینه کرد و دستور داد تا جهت انجام آزمایشهای پزشکی، به بیمارستان منتقل شود اما مسوولان قضایی و امنیتی تا این لحظه با این انتقال مخالفت کردهاند.»
کیوان صمیمی پس از اطلاع از تصمیم دادستانی تهران مبنی بر بازگرداندن او به زندان مرکزی کرج، مخالفت و مقاومت خود را ابراز کرده و گفته است: «من دیگر توان بازگشت به زندان کرج و طی کردن دوباره آن تفتیشها و اذیت و آزارها را ندارم و هر اتفاقی که برای سلامتی من رخ بدهد، مسوولیت آن مستقیما بر عهده نهادهای قضایی و امنیتی است. چند روز است که من را شکنجه میکنید، این طرف و آنطرف میبرید و در مکان نامناسب نگه میدارید. دست من به شدت تیر میکشد و در قلب، کلیه و روده احساس درد دارم.»
یکی از نزدیکان صمیمی روز سوم بهمن۱۴۰۰ نیز به «خبرنگاری جرم نیست» گفته بود: «با توجه به سن و وضعیت سلامتی او که بحرانی است، احساس میشود برخی از کارشناسان و بازجوهای اطلاعاتی به دنبال اعدام تدریجی او هستند؛ مانند آنچه در روسیه با برخی مخالفین میکنند تا به جای پذیرش هزینههای کشتن فرد، با تحمیل شرایط دشوار، در کنار بیماریهای طبیعی، عمر فرد را کاهش دهند. گاهی هر یک سال در زندان برای این سن و سال، سه سال بیشتر فرد را پیر میکند.»
این روزنامهنگار که در طول مدت بازداشت خود، به صورت هفتگی و از طریق نزدیکانش مطالبی را درباره وضعیت وخیم زندانهای ایران و اتفاقات سیاسی کشور در کانال تلگرامی خود منعکس میکرد، هفته گذشته در واکنش به کشته شدن بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز زندانی نوشته بود: «هرچه فریاد داریم، بر سر آمران امنیتی بزنیم که ظلم کردند به ما و جنایت کردند علیه بکتاش آبتین. فرد میانسالی که بیماری زمینهای دارد و یکبار هم به کرونا مبتلا شده اما باز هم برگردانیاش به زندان. این ظلم و تصمیم خطرناک و غیرقانونی، شبهعمد است و یا حتی عمد؟»