کار و نان که نباشند، جسم نمیماند. جسم که نماند، فرصت برای تجلی باورها نمیماند. کار که نباشد فرزندی زاییده نمیشود و اگر هم زاییده شود یحتمل دوام و کیفیت حیاتش مجال نمیدهد تا ادامهدهنده راه و آرمانهای خود، مادران و پدران باشد. جمهوری اسلامی حق کار را میستاند تا هر نشان و وارثی از باورهای نامطلوبش را نیست کند.»
امضاکنندگان این بیانیه متذکر شدهاند که «نقض حق اشتغال در سطح خرد آسیبهای بسیار مهلک به فرد محروم از آن و خانواده او و در سطح کلان لطمههای کاری به تمامیت جامعه وارد میآورد.»
آنها در پایان این بیانیه نوشتهاند: «امروز، یکم ماه می ۲۰۲۲، به بهانه روز جهانی کارگر، برای اولین بار به طور جمعی این سکوت سنگین علیه بیعدالتی و محرومیت از حق کار مسیحیان فارسی زبان را میشکنیم چرا که خاموشی در برابر ظلم بزرگِ اعمال محرومیت از حق کار و اشتغال را تهدیدی حیاتی علیه نه فقط جامعه مسیحی بلکه تمام اقشار جامعه و نسلهای آینده تلقی میکنیم. نقض حق کار و نان هر انسان برابر است با حذف او؛ حذف هر انسان برابر است با حذف یک مغز متفکر؛ و حذف هر مغز متفکر برابر است با ناقصسازی و واپسگرایی جامعه.»
امضاکنندگان
امین افشارنادری، جعفر (فیلیپ) انصاری، میلاد ایقانی، گیلدا بردبار، مصطفی بردبار، دنیا جاویده، شاپور جوزی، سام خسروی، ناتان روفهگر، امین زارع، مارال زارع، مریم زارعی، مهسا زارع، پرستو ظریفتاش، فرشید فتحی، کاویان فلاحمحمدی، مریم فلاحی، محمدحسین کاراندیش، شیرین کهولت، شورش (سروش) محمدی، ماری محمدی، علی (پارسا) مصطفایی، اسماعیل مغربینژاد، مهسا مغربینژاد، رضا (داوود) نجات ثابت