گزارشگر ویژه سازمان ملل: حکم اعدام پخشان عزیزی فورا متوقف شود
محمد یراحی
...خوب بودن کافیست
روز جمعه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳، مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران، از مقامات حکومت ایران خواست فورا اعدام پخشان عزیزی را متوقف کنند. او تأکید کرد که دلایل ارائه‌شده برای صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی با اصول دادرسی عادلانه و استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر مغایرت دارد و نگرانی‌های جدی درباره مشروعیت روند قضایی او وجود دارد.
او با ابراز نگرانی از رد اعاده دادرسی پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی محبوس در زندان اوین در حساب کاربری ایکس خود نوشت: «از دریافت گزارش‌های مربوط به رد درخواست تجدیدنظر قضایی برای محکومیت و حکم اعدام پخشان عزیزی، عمیقاً نگران شدم.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران بر اینکه اعدام مجازاتی ناقض قوانین حقوق بشر است خواهان توقف فوری حکم پخشان عزیزی شد.
روز پنجشنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ نیز بیانیه‌ای توسط سازمان عفو بین‌الملل در همین زمینه منتشر شد که با مخاطب قرار دادن جامعه جهانی خواسته که مقامات جمهوری اسلامی را به توقف حکم اعدام پخشان عزیزی وا بدارند.
این نهاد حقوق بشری بین‌المللی تأکید کرد که پخشان عزیزی در پی «فعالیت‌های بشردوستانه» توسط مقامات جمهوری اسلامی «به طور خودسرانه» بازداشت شده و «در پی محاکمه‌ای به‌شدت ناعادلانه» به اعدام محکوم شده است.
دیانا طحاوی، معاون سازمان عفو بین‌الملل در امور خاورمیانه و شمال آفریقا، به درخواست اعاده دادرسی پرونده این مددکار اجتماعی در دیوان عالی جمهوری اسلامی واکنش نشان داده و گفته است: «حکم اعدام پخشان عزیزی نمونه‌ای آشکار از بی‌عدالتی قضایی و نقض جدی حقوق بشر در ایران است. جامعه بین‌المللی باید با فشار دیپلماتیک مانع از اجرای این حکم شود.» «پخشان عزیزی صرفا در رابطه با فعالیت‌های مسالمت‌آمیز حقوق بشری از جمله ارائه کمک‌های بشردوستانه به زنان و کودکان شمال شرق سوریه که در پی حملات گروه‌های مسلح داعش آورده شده‌اند بازداشت شد؛ او به جای این که با اعدام قریب‌الوقوع مواجه شود، باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.»
او اقدام دیوان عالی در رد درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی را نشانه استفاده مقامات حکومت ایران از اعدام برای «سرکوب سیاسی و ایجاد ترس در میان مردم» دانسته است.
بر اساس گزارش کمپین برای آزادی پخشان عزیزی، فعال مدنی محکوم به اعدام، تاکنون حدود ۶۴۶ هزار با امضای یک نامه به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، خواستار آزادی او شده‌اند.
پخشان عزیزی روز دوم مرداد ۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهام «بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور»، به اعدام و چهار سال زندان محکوم شد.
او از مرداد ۱۴۰۲ در زندان است و بیش از چهارماه از این مدت زمان را در سلول انفرادی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات (بند ۲۰۹ زندان اوین) گذرانده است.
پخشان عزیزی پیشتر در سال ۱۳۸۸ نیز به دلیل فعالیت‌های سیاسی، از جمله شرکت در تجمعات اعتراضی و همکاری با گروه‌های مدنی، بازداشت و پس از چهار ماه با قید وثیقه آزاد شده بود.