...خوب بودن کافیست
مقامهای جمهوری اسلامی ایران پس از درگیریهای خرداد ۱۴۰۴ (ژوئن ۲۰۲۵) با اسرائیل، با بهانهی «امنیت ملی»، موجی از سرکوب گسترده و هراسانگیز را آغاز کردهاند.
بهگزارش عفو بینالملل و دیدبان حقوق بشر (Human Rights Watch)، این سرکوبها نشانهی یک بحران انسانی عمیق و قریبالوقوع است که جامعه جهانی باید با اقدام قضایی و بینالمللی واقعی به آن پاسخ دهد.
از ۱۳ ژوئن تاکنون بیش از ۲۰هزار نفر در سراسر ایران بازداشت شدهاند؛ از جمله فعالان سیاسی و مدنی، روزنامهنگاران، کاربران شبکههای اجتماعی، خانوادههای قربانیان اعتراضات و شهروندان خارجی. همچنین اقلیتهای افغانی، بلوچ، کرد، بهایی، مسیحی و یهودی هدف قرار گرفتهاند.
«در حالی که مردم هنوز از پیامدهای جنگ ایران و اسرائیل رنج میبرند، حکومت ایران سرکوب وحشتناکی را آغاز کرده است.»
— سارا هشاش، معاون مدیر منطقهای عفو بینالملل در خاورمیانه و شمال آفریقا.
نیروهای امنیتی حتی در ایستهای بازرسی به سوی غیرنظامیان شلیک کردهاند؛ از جمله یک کودک سهساله.
مقامهای حکومتی و رسانههای دولتی خواستار «اجرای سریع احکام اعدام» شدهاند و برخی بهطور علنی از تکرار کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ (۱۹۸۸) سخن گفتهاند.
دستکم ۹ نفر به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» یا «اتهامات سیاسی» اعدام شدهاند. لایحهای نیز برای گسترش موارد مجازات اعدام در انتظار تصویب نهایی شورای نگهبان است.
در سیستان و بلوچستان، نیروهای سپاه پاسداران در ۱ تیر (۲۱ ژوئن) به روستای گونیش یورش بردند و دو زن بلوچ بهنامهای خانبیبی بامری و لالی بامری را کشتند.
در کردستان و خوزستان نیز صدها نفر از کردها و عربهای اهوازی بازداشت شدهاند.
حکومت همچنین با تبلیغات منفی و بازداشتهای گسترده، پناهجویان افغان را هدف قرار داده است.
اقلیتهای مذهبی نیز از سرکوب مصون نماندهاند.
بهاییان بهطور ویژه در معرض تبلیغات نفرتپراکن دولتی قرار گرفتهاند و بهدروغ «جاسوس اسرائیل» معرفی میشوند.
دهها بهایی و مسیحی بازداشت، بازجویی و شکنجه شدهاند و از دسترسی به وکیل محروم ماندهاند.
رسانههای حکومتی مسیحیان بازداشتی را «مزدور موساد» نامیده و «اعترافات تلویزیونی» اجباری پخش کردهاند.
ایستهای بازرسی جدید در سراسر کشور به ابزاری برای سرکوب تبدیل شدهاند.
بر اساس گزارش رسانههای داخلی، مأموران خودروها را تفتیش کرده و بر اساس پستهای تلفن همراه مردم، آنان را به «همکاری با اسرائیل» متهم کردهاند.
در تاریکدره (همدان) دو مرد بهنامهای علیرضا کرباسی و مهدی عبایی کشته شدند.
در خمین (استان مرکزی) نیز نیروهای امنیتی خانوادهای چهار نفره شامل محمدحسین شیخی، محبوبه شیخی، فرزانه حیدری و دختر سهسالهشان رها شیخی را به قتل رساندند.
استفاده از نیروی مرگبار علیه افراد غیرمسلح، بر اساس قوانین بینالمللی، تنها در مواقع ضرورت مطلق برای حفظ جان مجاز است – اما حکومت ایران بارها این اصل را نقض کرده است.